Գագիկ ՄԱՐՏՈՅԱՆ. Մի բան էլ ես ասեմ

Ամենաինքնատիպը Պարույր Հայրիկյանի նախկին զինակից, ընտրապայքարում նրա մրցակից Արամ Հարությունյանի մեկնաբանությունն էր. «Դեռ լավ է, որ Պարույրն իր զենքը չի հանել, այլապես երրորդ կրակոցը կհնչեր, և այս անգամ ամեն ինչ անդառնալի կլիներ»: Եթե Ճիշտ եմ հասկանում՝ սա նշանակում է՝ Պարույրի զենքը կկատաղեցներ ահաբեկիչին և սա այս անգամ հաստատ կորոշեր սպանել իր հետ գոտեմարտի բռնված մարդուն: Նշանակում է՝ ահաբեկիչն այնքա՞ն էլ ահաբեկիչ չի եղել, հա՞: Ուղղակի թոկից փախածի մեկն է եղել: Ատրճանակը փաթաթել է «լաթով» (ըստ Հայրիկյանի պատմածի), վախեցել է, որ կվրիպի և մոտեցել է մինչև 20 - 30 սմ, նույնիսկ էդ տարածությունից չի կարողացել գործը վերջացնել, ձեռնամարտի մեջ է մտել, ապա անհետացել է առանց երրորդ կրակոցն արձակելու: Ա՜յ քեզ նախկին կայսերական Ռուսաստանի մութ ուժերի ներկայացուցիչ: Հույս հայտնենք, որ Պարույր Հայրիկյանն այնուամենայնիվ կմտաբերի այս դարակազմիկ ահաբեկչի դեմքը: Առողջություն Հայրիկյանին:

Մեկնաբանություններ